اثربخشی شعر درمانی گروهی در کاهش مشکلات روانشناختی و بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان

سابقه و هدف: از شعر درمانی گروهی تاکنون جهت کاهش مسائل روانشناختی در بیماری های مختلف استفاده شده است. به نظر می رسد سرطان از مهم ترین بیماری های هدف برای شعر درمانی باشد. این مطالعه با هدف تاثیر شعر درمانی گروهی بر امید و کیفیت زندگی و مشکلات روانشناختی مبتلایان به سرطان پستان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 60 زن مبتلا به سرطان پستان به طور تصادفی در دو گروه مداخله (20 نفر) و مقایسه (40 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. برای گروه مداخله هشت جلسه شعردرمانی بصورت هفتگی برگزار شد. برای هر دو گروه پرسشنامه های امید به زندگی میلر، کیفیت زندگی eortc-qlq-c30 و dass21 قبل از مداخله تکمیل شد. سپس این پرسشنامه ها بار دیگر یک هفته و دو ماه پس از اتمام 8 جلسه شعر درمانی برای گروه مداخله تکمیل گردید. پس از امتیاز دهی دستی پرسشنامه ها بررسی توصیفی و تحلیلی داده ها انجام شد. یافته ها: نتیجه تحلیل پرسشنامه ها نشان داد شعر درمانی کیفیت زندگی مبتلایان را یک هفته و دو ماه (در هر دو مورد تغییر نمره از 54 تا 67) پس از مداخله بهبود می بخشد (به ترتیب 03/0=p و 05/0=p). هم چنین امید به زندگی در مبتلایان (تغییر نمره از 186 تا 197) نیز در این مدت افزایش یافته بود (به ترتیب 02/0=p و 06/0=p. علاوه بر این از شکایات بیماران (08/0=p) و استرس های آن ها (09/0=p) نیز تا حدی کاسته شده بود. استنتاج: این مطالعه نشان می دهد شعر درمانی گروهی به عنوان نوعی مداخله پیشگیرانه و یا تسکینی می تواند کیفیت زندگی و امید به زندگی را در زنان مبتلا به سرطان پستان در کوتاه مدت و میان مدت بهبود بخشد و از جنبه های روانشناختی ابتلا به سرطان به ویژه اضطراب بیرونی و نیز علایم و شکایات جسمی آن تا حدی بکاهد.